Het huis van de Vader

Het huis van de Vader, daar gaat het evangelie over. Natuurlijk denk ik daarbij aan de hemel, aan het eeuwige leven, aan de eindbestemming van alle mensen. Deze lezing wordt bij uitvaarten nogal eens gebruikt. Mensen, die gebukt gaan onder het verlies van een dierbare, vinden gelukkig dikwijls troost en bemoediging in deze woorden. Het zijn woorden die een belofte inhouden: de dood betekent niet het definitieve einde. Het is het begin van een nieuw leven. Voor de geliefde overledene is er een plaats bij de Vader in het hemelse hiernamaals.
Dat is een prachtig en hoopvol perspectief.

De evangelielezing van vandaag bevat – denk ik – meer. Wanneer wij in onze tekst de woorden ‘in het huis van mijn Vader’ vertalen met ‘ in de ruimte van Gods liefde’, dan wordt het perspectief wijder en dan gaat het verhaal ook een beetje anders klinken. De troostrijke en beloftevolle boodschap blijft, maar er komt ook iets van een uitdaging in de tekst te liggen: de uitdaging om zelf de werken te doen die Jezus deed en door daden van waarachtige liefde gestalte te geven aan een huis, waar God kan wonen te midden van de mensen.

Die uitdaging heeft Jezus zelf op zich genomen. En daarover is het, dat Johannes Jezus laat spreken tijdens de laatste maaltijd met zijn vrienden. Jullie weten, waar Ik heen ga”, zegt Jezus, “en ook de weg daarheen is jullie bekend.” Jezus geeft hiermee aan welke weg Hij zal gaan: de weg naar het kruis, de weg waarbij Jezus zichzelf geheel wegschenkt aan zijn vrienden. Dat is de weg van Jezus. Hij is zelf die weg. Hij laat zien: door uit liefde jezelf te geven voor elkaar, kom je God nabij en breng je God en zijn liefde nabij. God is immers Liefde.

De plaats bij uitstek waar gemeenschapsgevoel en liefde in praktijk kunnen worden gebracht is binnen het gezin. Spilfiguren binnen de gezinnen zijn meestal de moeders. Er zijn, zoals we weten, heel veel gezinnen die alleen door moeders worden geleid. Laten wij de goede God in ons dagelijkse gebed vragen dat er in de kerk veel goede gezinnen mogen komen, die door één of meer ouders geleid worden. Goede moeders, dat is waar wij vandaag op deze Moederdag heel speciaal aan denken. Het is natuurlijk heel goed dat er een dag is, waarop de moeders en grootmoeders heel speciaal in het zonnetje worden gezet.

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes.
(14,1-12)

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: “Laat uw hart niet verontrust worden. Gij gelooft in God, gelooft ook in Mij. In het huis van mijn Vader is ruimte voor velen. Ware dit niet zo, dan zou Ik het u hebben gezegd, want Ik ga heen om een plaats voor u te bereiden. En als Ik ben heengegaan en een plaats voor u heb bereid, kom Ik terug om u op te nemen bij Mij, opdat ook gij zult zijn waar Ik ben. Gij weet waar Ik heenga en ook de weg daarheen is u bekend.” Tomas zei tot Hem: “Heer, wij weten niet waar Gij heengaat: hoe moeten wij dan de weg kennen?” Jezus antwoordde hem: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader tenzij door Mij. Als gij Mij zoudt kennen, zoudt gij ook mijn Vader kennen. Nu reeds kent gij Hem en ziet gij Hem.” Hierop zei Filippus: “Heer, toon ons de Vader; dat is ons genoeg.” En Jezus weer: “Ik ben al zo lang bij u en gij kent Mij nog niet, Filippus? Wie Mij ziet, ziet de Vader. Hoe kunt ge dan zeggen: Toon ons de Vader? Gelooft ge niet dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is? De woorden die Ik u zeg, spreek Ik niet uit Mijzelf, maar het is de Vader die, blijvend in Mij, zijn werk verricht. Gelooft Mij: Ik ben in de Vader en de Vader is in Mij. Of gelooft het anders omwille van de werken. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie in Mij gelooft, zal ook zelf de werken doen die Ik doe. Ja, grotere dan die zal hij doen, omdat Ik naar de Vader ga.”