‘Zij allen bleven eensgezind volharden in het gebed’

Jezus bidt tot de Vader. Hij spreekt uit: “De leerlingen hebben zich aan uw Woord gehouden. Zij geloven in U en zij hebben uw boodschap aangenomen. Zij geloven ook in Mij, in Jezus dus. Zij geloven dat U Mij gezonden hebt.”….. We zien hier dat Jezus pleit voor zijn leerlingen.

“Houd vol”, zegt Lucas in de eerste lezing. Wij zien dat de leerlingen dit ook doen. Jezus heeft hen dat geleerd. Het bidden behoort niet zo maar bidden te zijn. Nee, leert Jezus de leerlingen en ook ons, dat wij mogen volharden in ons gebed. Wij dienen te vragen en almaar door te gaan met vragen. Dan zal God geven wat er gevraagd wordt. Een moeder geeft tenslotte ook alleen maar goede gaven aan haar kinderen. “Hoeveel te meer zal dan de hemelse Vader de heilige Geest geven aan wie erom vragen.”
Het is goed dat Lucas vermeldt dat er onder de leerlingen ook vrouwen zijn. Dat is heel goed en heel natuurlijk….. Eén heel bijzondere vrouw wordt in de lezing met name genoemd: het gaat om Maria. Ik denk dat er een heel goede reden was, waarom Maria in het gezelschap van deze leerlingen was.
Maria kende de heilige Geest van zeer nabij. Zij was zelf al lang van de Geest vervuld.
Maria wist ook wat het was om een Woord te ontvangen, in je te dragen, in je te laten groeien, ter wereld te laten komen.
Maria had, uit eigen ervaring, de leerlingen heel veel te zeggen en – denk ik – ook aan ons in het jaar 2020, dat overal getekend wordt door het gemene coronavirus… Maria wordt als moeder beschouwd van de Kerk. Dat is niet zo verwonderlijk, want Maria stond aan de voet van het kruis, toen de kerk op dat moment – als piepkleine embryo – ontstond. Ik denk dat Jezus geen betere moeder had kunnen kiezen.
Zij heeft de apostelen stellig bijgestaan in de moeilijke periode, toen zij een teruggetrokken leven leidden in de zaal van het Laatste Avondmaal. Het boek Handelingen vermeldt haar met nadruk. Maria was met de leerlingen verbonden. Zij kende als geen ander de werking van de heilige Geest. Door de sterke onderlinge verbondenheid en door het eendrachtige gebed kon de Geest toegang krijgen bij de leerlingen, die uit vrouwen en mannen bestonden. Maria is hier stellig de spilfiguur geweest.

De komst van de Geest vieren wij komende zondag met Pinksteren. Wij zien dan dat de nieuw geborene, de kerk, naar buiten treedt en dat zij zich gaat verspreiden over de hele wereld. Het begin van een wereldkerk ontstaat.

 We zijn geboren met een belofte. Door eensgezind te zijn en door eendrachtig en volhardend te bidden, ontvangen wij een enorme kracht van boven, van de heilige Geest. Die kracht verandert alles. Deze maakt alles nieuw. Bange mensen worden tot getuigen van de Heer gemaakt, zij krijgen moed. Mensen die verlegen zijn kunnen ineens de blijde boodschap verkondigen. Mentaliteiten van mensen kunnen worden omgebogen. Jongeren en anderen gaan zich dikwijls op heel idealistische wijze inzetten voor de verbetering van de wereld. Mensen van verschillende kerken, godsdiensten en andere levensovertuigingen komen nader tot elkaar. Dit zijn niet alleen mooie gedachten. Door de Geest wordt de mensheid nieuw gemaakt. Hierdoor zal een nieuwe wereld ontstaan.

We bevinden ons nu in de pinksternoveen, in de negen dagen van gebed vóór Pinksteren. De leerlingen die wij in de eerste lezing tegenkwamen hielden de eerste noveen die ooit gehouden was. Ik denk ook dat het een van de beste novenen was. Ieder feest vereist een voorbereiding, anders kun je het feest zelf niet goed vieren. Dit geldt vooral voor het pinksterfeest: het komt aan op de voorbereiding, op het dagelijks bidden en uit de eensgezindheid tussen mensen.
Igno Osterhaus, pastor

Uit de Handelingen der Apostelen (1,12-14)
Nadat Jezus ten hemel was opgenomen,
keerden de apostelen van de Olijfberg naar Jeruzalem terug.
Deze berg ligt dichtbij Jeruzalem op sabbatsafstand.
Daar aangekomen gingen zij naar de bovenzaal
waar ze verblijf hielden:
Petrus en Johannes, Jakobus en Andreas,
Filippus en Tomas, Bartolomeüs en Matteüs,
Jakobus, zoon van Alfeüs,
Simon de IJveraar en Judas, de broer van Jakobus.
Zij allen bleven eensgezind volharden in het gebed